آشنایی با سمعک

آیا هنوز تمام معانی bugs بازیابی می شوند؟ Swinney یافت سمعک برای جملاتی مانند (11) هر دو کلمه ant,spy وقتی در انتهای bugs ارائه می شوند هنوز پرایم می شوند.
آخرین دستکاری که در بررسی Swinney انجام شد این بود که تارگت های تصمیم لغوی ant,spy و sew چند هجا بعد از پایان bugs ارائه می شوند. وقتی تارگت ها بین the و corner می آمدند، تارگت ant که از نظر بافتی مرتبط بود پرایم می شد ولی برای تارگت spy که از نظر بافتی غیر مرتبط بود (یا برای تارگت کاملا بی ارتباط sew)  این اتفاق نمی افتد. مشابه نتایج cairns (در جمله ای مانند (9) ) ، انتخاب یک معنی برای یک مورد ابهام لغوی تنها چند کلمه بعد از آن اتفاق می افتد که در این مورد این اتفاق برای معنی مرتبط از نظر بافتی می افتد. پس دستیابی به واژگان حین پردازش جملات، با فعال سازی همه اطلاعاتی که با ورودی های لغوی تطبیق دارند شروع می شود و به دنبال آن ورودی هایی که به بهترین شکل با جمله کنونی تطبیق دارند انتخاب می شوند. وقتی بافت در یکی از ورودی هایی فعال شده سوگیری ایجاد کند، کلمه ای که از نظر بافت مناسب است انتخاب می شود. وقتی بافت هیچ سوگیری ایجاد نمی کند رایج ترین معنی انتخاب می شود. 
بر طبق اینها، بازیابی ابتدایی تمام معانی ممکن یک پردازش پایین-بالا است. اطلاعات موجود در ارائه فونولوژیک کلمه، تمام کاندید های احتمالی را برای بازیابی فعال می کند: هر ورودی که با ساختار فونولوژیک همخوانی داشته باشد فعال می شود. به هر حال انتخاب پردازش بالا-پایین را درگیر می کند. شنونده برای انتخاب کردن از تمام اطلاعات موجود استفاده می کند: بافت درونی جمله، بافت جمله ای که قبل از جمله فعلی ارائه شده، آگاهی از گوینده، آگاهی از دنیای واقعی و از این قبیل اطلاعات. بنابراین پردازش ابهام لغوی یک مثال عالی دیگر از مشاهدات کلی است که وقتی پردازش های پایین-بالا ناکافی باشند پردازش های بالا-پایین بکار گرفته می شوند. پردازش های پایین-بالا بطور منحصر به فرد یک ورودی لغوی منفرد را مشخص نمی کنند. بلکه پردازش های بالا-پایین نیز کمک می کنند.
جمع بندی
در مورد این بحث شد که شنونده برای تعیین شکل فونولوژیک یک گفته و بازیابی آیتم های لغوی چگونه از اطلاعات سیگنال آتیکی استفاده می کند. ارائه فونولوژیک متشکل از سیگنال با چندین منبع اطلاعاتی می باشد. شواهدی که نحوه عملکرد آن را نشان می دهند شامل خطاهای فونولوژیک مانند اثر McGurk و ترمیم واجی می باشد. همچنین شواهدی را مرور کردیم که چگونه ارائه فونولوژیک شکل گرفته بر دستیابی لغوی اثر می گذارد و همه تطبیق داده شده های احتمالی را فعال می سازد. تحقیقات در مورد نحوه بازیابی کلمات بینشی در مورد این فراهم می کنند که چگونه واژگان در دسترس قرار می گیرد و کلمات واژگان چگونه بر اساس واجی و معنایی نسبت به یکدیگر سازمان بندی می شوند چه در یک زبان (در تک زبانه ها) چه بین زبان ها (در دو زبانه ها). در نهایت بررسی کردیم حین اینکه کلمات هنگام درک جمله بازیابی می شوند دسترسی لغوی چگونه کار می کند؟ کلمات کم بسامد هزینه پردازش را افزایش می دهند زیرا بازیابی آنها طولانی تر است. کلمات مبهم هزینه پردازش را افزایش می دهند زیرا جا دادن کلمه در یک جمله مستم انتخاب یک معنی مناسب از نظر بافتی است. ترمیم و جبران ارائه واجی و بازیابی لغوی دو گام در پردازش جمله هستند که پیش نیاز پردازش نحوی یا parsing(تجزیه) که موضوع فصل بعدی است میباشند.