مشکلات پارگی پرده گوش

پاسخ P300 و سایر پاسخ‌های درون‌زای دیگر، بواسطة وابستگی‌شان به متن محرک، stimulus Context بدست می‌آیند و نه بواسطة Stimulus factors این پاسخها نیز بواسطة ویژگیهای توجهی فرد Subject attention Characteristics بدست می‌آیند و نه بواسطة ویژگیهای فرد subject Characteristics 
28- روش یا پارادئیسم رایج برای ثبت پاسخ‌های P300 شامل ارائه سیگنال‌های هدف oddball است. سیگنالی که در شرایط معمول ارائه می‌گردد، در بیشتر زمان تست ارائه می‌شود، اما هر از گاه یک محرک متفاوت، در بین این سیگنالها، ارائه می‌گردد. به این معنی که، یک سری مثلاً 5 یا 6 محرک شناخته شده (مثلاً تن برست Hz1000) ارائه می‌شود، و سپس به صورت غیرقابل پیش‌بینی یک محرک متفاوت انتخاب سمعک یا (oddball) (یک تن 2000 هرتز) ارائه می‌شود. محرک oddball، ممکن است همانند مثال از نظر فرکانس متفاوت باشد یا اینکه ویژگیهای دیگری نظیر شدت یا زمان متفاوت باشند. در محرکهای گفتاری ویژگیهای ظریف‌تر (نظیر شروع گفتار، یا تفاوتهای تولیدی می‌توانند مطرح باشند. اصلاً ممکن است محرک oddball، عدم وجود محرک مورد انتظار باشد. از لغت high Probability برای توصیف محرک پارگی پرده گوش معمول استفاده می‌شود. 
در صورتیکه محرک oddball را «infrequent» «Rare»، «Task significant» «Probe» یا «Target» هم می‌گوییم. بنابراین، محرک هدف Target قابل پیش‌بینی نخواهد بود، (با احتمال زیاد و اغلب). با استفاده از مثال بالا، اگر در 50 درصد موارد محرک 2000 ارائه شود و در 50 درصد موارد دیگر محرک 1000 هرتز، در آن صورت محرک 2000 هرتز را نمی‌توان odd، infrequent یا Rave نامید. 
معمولاً محرک هدف، در 10 تا 20 درصد زمانها، رخ می‌دهد. 
29- ALR هنگامی که بیمار استفاده از سمعک در حالت توجه خاص به محرک نیست بدست می‌آید ولی در صورتیکه از او خواسته شود به محرکهای oddball توجه خاص داشته باشد، P300 به دست خواهد آمد.